Το ψάρεμα τόννων αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη μορφή ψυχαγωγικής ερασιτεχνικής αλιείας από το σκάφος. Όταν μιλάμε για trolling ή για ψάρεμα σε ανοιχτή θάλασσα, ο τόννος ή καλύτερα τα τοννάκια αποτελούν το νούμερο ένα στόχο των ερασιτεχνών ψαράδων. Έχουμε δει σε προηγούμενα μας τεύχη σε ποια ταχύτητα πρέπει να τραβάμε τα ψαράκια μας, ποια χρώματα χρησιμοποιούμε και αρκετές άλλες λεπτομέρειες. Κάποιοι καινούργιοι αναγνώστες μπορούν μέσα στη σελίδα του περιοδικού www.cyprusfishingmagazine.com να βρουν αρκετές πληροφορίες αλλά και βίντεο από το σχετικό ψάρεμα. Από’ κει και πέρα όσοι έχουν ψαρέψει για αρκετό καιρό αυτά τα ψάρια ψάχνουν για κάποιες διαφορετικές προκλήσεις, καθώς το ψάρεμα από μόνο του αποτελεί μια πρόκληση. Πέραν όμως από την πρόκληση είναι και το θέμα του κόστους. Το συγκεκριμένο ψάρεμα με την τιμή της βενζίνης είναι αρκετά δαπανηρό, ιδιαίτερα εάν διεξάγεται πολλές ώρες. Άρα, τι θα κάνουμε για να μειώσουμε τα κόστα μας αλλά να έχουμε και μια αξέχαστη μάχη με αυτό το μαχητικό ψάρι;

Μιλώντας με ένα φίλο στην Αμερική προσπάθησα να αντλήσω πληροφορίες. ‘Ρε Στήβ πώς ψαρεύετε εσείς τα τοννάκια;’ Η απάντηση του ήταν καταιγιστική. ‘Τι εννοείς εμείς; Οι τόννοι είναι τόννοι σε όλα τα μέρη του κόσμου και ψαρεύονται με τον ίδιο τρόπο. Κυρίως με συρτή, jigging ,spinning, balloon fishing, Kite fishing και άλλες γνωστές μεθόδους’.

Αυτό που είπε με προβλημάτισε γιατί πέραν του ότι ποτέ δεν δοκιμάζουμε νέες τεχνικές, είμαι της εντύπωσης ότι πέραν από τοννάκια albacore, στα σημεία όπου ψαρεύουμε τα τοννάκια υπάρχουν αρκετά άλλα ψάρια που εμείς δεν μπορούμε να πιάσουμε γιατί μείναμε κολλημένοι στη συγκεκριμένη τεχνική. Είναι ακριβώς το ίδιο που συμβαίνει με το ψάρεμα των καλαμαριών, όπου οι Λεμεσιανοί τα ψαρεύουν συρτή γιατί είναι σίγουροι ότι θα πιάσουν με αυτό τον τρόπο ενώ οι Λαρνακείς-Παραλιμνίτες με καθετή γιατί δεν εμπιστεύονται τη συρτή.

Μια σειρά από παρατηρήσεις μας έχει αποδείξει ότι στα σημεία απ’ όπου περνάνε τα τοννάκια και τα ψαρεύουμε, περνάνε και άλλα είδη τόννων, μεγάλοι ακκανομύτηδες, ξιφίες και άλλα μεταναστευτικά και πελαγικά ψάρια.

Τώρα, ας δούμε κάποιες προϋποθέσεις για να εφαρμόσουμε κάποια άλλη τεχνική ψαρέματος στο ψάρεμα του τόννου.

 

Πρέπει να βρούμε τα ψάρια.

To να πάμε σε μια ανοιχτή θάλασσα στο πουθενά και να κατεβάσουμε ένα πλάνο στο νερό είναι άδικος κόπος. Για να εφαρμόσουμε μια νέα τακτική πρέπει είτε να δούμε τα ψάρια είτε να τα φέρουμε κοντά μας.

Πολλές φορές και ενώ ψαρεύουμε συρτή βλέπουμε κίνηση στην επιφάνεια της θάλασσας και τα ψάρια να πετάγονται. Αυτή είναι ένδειξη ότι τα  ψάρια τρέφονται στην επιφάνεια. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να εκμεταλλευτούμε την πληροφορία που μόλις λάβαμε και να τους προσφέρουμε είτε ένα μικρό πλάνο είτε ένα μικρό τεχνητό ψαράκι. Η βάρκα πρέπει να σβήσει και αμέσως πρέπει να πέσουν στο νερό οι πλάνοι ή τα ψαράκια κοντά στο σημείο όπου είδαμε τα ψάρια να πετάγονται. Αυτός ο τρόπος είναι από τους πιο συνηθισμένους σε άλλες χώρες. Μπορούμε να εφαρμόζουμε τη συρτή μας και να έχουμε έτοιμο ένα καλάμι του jigiing ή του spinning στημένα με τα κατάλληλα υλικά, καθώς μιλάμε για ψάρια απο 5-15 κιλά, τα οποία είναι αρκετά μαχητικά με δυνατό τράβηγμα.

Θα προτιμήσουμε μικρούς σε μέγεθος πλάνους με είτε με δύο αγκίστρια, το ένα πιο μακρύ από το άλλο είτε με αγκίστρι στην ουρά του πλάνου. Δεν έχουμε φόβους για μπλεξίματα στο βυθό, καθώς εκεί που είμαστε δεν πρόκειται να βρούμε εύκολα βυθό. Αν θα χρησιμοποιήσουμε πλάνους, καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε μικρούς σε μέγεθος, καθώς οι τόννοι τρέφονται με μικρόψαρα στην επιφάνεια. Αν θα ψαρέψουμε με τη μέθοδο του spinning και πάλι πρέπει να έχουμε τον ανάλογο εξοπλισμό και τεχνητά από 85-125. Οι μηχανισμοί μας πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με αρκετά μέτρα νήμα, καθώς στο πρώτο τσίμπημα το ψάρι μπορεί να πάρει πέραν των 50 μέτρων. Οι μηχανισμοί πρέπει να είναι αξιόπιστοι με δυνατά φρένα και καλή λειτουργία. Το καλάμι μας πρέπει να είναι άνω των 12 λιβρών και κατά προτίμηση όχι μακρύ.  Όταν λοιπόν βρεθούμε κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες και δούμε τα ψάρια, έχουμε πολύ καλές πιθανότητες, εάν επιμένουμε να πιάσουμε τόννους είτε με spinning είτε με jigging.

Αν όμως δεν δούμε τα ψάρια να πετάγονται, τί κάνουμε; Στο εξωτερικό πάνε σε σημεία που ξέρουν ότι από’ κεί περνάνε ψάρια, όπως όλοι μας έχουμε κάποια σημεία που πιάνουμε σχεδόν κάθε χρόνο ψάρια, και μαλαγρώνουν την περιοχή με κομμάτια απο σαρδέλες  ή κολιούς. Αφού μαλαγρώσουν καλά και για αρκετή ώρα, τότε έχουν δύο επιλογές.  Ή ξεκινάνε να ψαρεύουνε με jigging είτε με τη βοήθεια ενός μπαλονιού αγκιστρώνουν σωστά ψάρια (κολιούς ή σαρδέλες) και τα αφήνουν στη θάλασσα. Μπορούν να δολώσουν τρία και τέσσερα καλάμια εξακολουθώντας να ρίχνουν λίγη μαλάγρα κοντά στα δολώματά τους μέχρι το ψάρι να πιάσει το δόλωμα πάνω στο μπαλόνι. 

Αυτές οι δύο μέθοδοι προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις και με πιο μειωμένο κόστος, καθώς το σκάφος την περισσότερη ώρα είναι σταματημένο και δεν καίει καύσιμο. Αν πάλι δεν έχετε τη διάθεση να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο, μπορείτε να περιοριστείτε στην κλασσική μέθοδο με το ψαράκι και τις γύρες στη θάλασσα. Όμως, με τις άλλες μεθόδους ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να σας χτυπήσει, γιατί απλά βρίσκεστε σε ανοιχτή θάλασσα.