Αν είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα στις πιο ξεκούραστες και συνάμα διασκεδαστικές τεχνικές, η ελαφριά συρτή θα ήταν από τις πρώτες επιλογές. Πολλές φορές νιώθουμε την ανάγκη να πάμε για ψάρεμα χωρίς να μας κουράσει το παραγάδι, η αν θέλετε, χωρίς να αγωνιούμε αν θα βρούμε τελικά ζωντανό δόλωμα. Μερικά καλάμια spinning , λεπτές μισίνες ,τεχνητά δολώματα και το βυθόμετρο μπορούν να μας χαρίσουν απίστευτες στιγμές.


Η ελαφριά συρτή, με βάση τα θηράματα, διαχωρίζεται σε δυο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο πραγματοποιείται πάρα πολύ κοντά στην ακτή και έχει ως στόχο τις μελάνες, τις σφύρνες, βελονίδες, μικρά μινέρια και συναγρίδες , λίτσες, σούρους, δράκαινες και άλλα.  Το δεύτερο επίπεδο πραγματοποιείται σε πιο βαθιά νερά για μεταναστευτικά ψάρια οπως οι παλαμίδες, τα καρβούνια, οι κυνηγοί, τα σαφρίδια και οι κολιοί.

Ο εξοπλισμός είναι πάρα πολύ απλός αλλά πρέπει να βασίζεται στους κανόνες της ισορροπίας. Αρχίζοντας από τα καλάμια τα οποία ως συνήθως είναι δίσπαστα τύπου spinning γύρω στα 2 μέτρα η και λίγο μεγαλύτερα ως επίσης και τηλεσκοπικά του ίδιου μήκους. Η δράση (action)  των καλαμιών πρέπει να είναι γύρω  στα  5-20 γραμμάρια και σε κάποιες περιπτώσεις λίγο μεγαλύτερη όταν πρόκειται για μεγαλύτερου μεγέθους μινέρια, λίτσες, και σφύρνες. Για καρβούνια, παλαμίδες και κυνηγούς με τις «εκπλήξεις» μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 8 λίμπρες. Η επιλογή των καλαμιών πρέπει να γίνεται πάντα με γνώμονα το μέγεθος των θηραμάτων που στοχεύουμε, τα γραμμάρια των τεχνητών δολωμάτων που θα ρίξουμε στο νερό, και τα χαρακτηριστικά της κατασκευής του. Προτιμούμε τα παραβολικά καλάμια και στις περιπτώσεις που προσθέτουμε βάρη στην μισίνα τα ημιπαραβολικά. Τα σκληρά να αποφεύγονται γιατί ξεσέρνουν τα τεχνητά και δεν τα αφήνουν να κολυμπήσουν σωστά.


Οι μηχανισμοί πρέπει να είναι και αυτοί ανάλογοι των θηραμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιούμε μηχανισμούς τύπου spinning 2500 οι οποίοι   μπορούν να χωρέσουν μέχρι και 200 μέτρα μισίνα 0,22mm. Για μεγαλύτερα ψάρια όπως δίκιλα μινέρια, μεγάλες σφύρνες, σούρους, λίτσες και λαβράκια χρησιμοποιούμε μεγαλύτερους οι οποίοι μπορούν να χωρέσουν τουλάχιστον 200 μέτρα 0,30mm. Για πολύ μεγάλα καρβούνια, κυνηγούς και παλαμίδες χρησιμοποιούμε μηχανισμούς περιστρεφόμενου τυμπάνου μέχρι και  12 λίμπρες. Στην επιλογή των μηχανισμών πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα την ποιότητα των φρένων.

Οι  μισίνες για αυτή την τεχνική πρέπει  να είναι «οριακά» λεπτές για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος υπαγορεύεται από το γεγονός οτι χρησιμοποιούμε μικρά τεχνητά τα οποία δεν μπορούν  να κολυμπήσουν και να βυθιστούν σωστά με χοντρές μισίνες λόγο της  αντίστασης τους στο νερό. Ο δεύτερος λόγος καθορίζεται από το γεγονός οτι οι χοντρές μισίνες κάνουν τα ψάρια πιο καχύποπτα.  Προσθέτοντας και την αθλητική λογική οι χοντρές μισίνες πρέπει να αποφεύγονται. Η ικανοποίηση της σύλληψης ενός θηράματος καθορίζεται από το μέγεθος (ισχύ)του εξοπλισμού σε σχέση με το μέγεθος του ψαριού  και όχι μόνο από το μέγεθος του ψαριού.

    

Στην ελαφριά συρτή, (σε αντίθεση με την μεγάλη συρτή),χρησιμοποιούμε παράμαλλο πιο λεπτό από την μάνα. Στις περιπτώσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μελανούρια, βελονίδες, σαφρίδια, κολιούς και δράκαινες η μάνα κυμαίνεται από 0,20mm  μέχρι 0,22mm και τα παράμαλλα απο 0,20mm  ,0,18mm  και μερικές φορές 0,16mm σε περιπτώσεις άπνοιας για περισσότερες επιτυχίες. Για λίγο μεγαλύτερα μινέρια , σφύρνες, σούρους, λίτσες και λαβράκια θα ανεβάσουμε την διάμετρο της μάνας από 0,25mm μέχρι και 0,30mm και τα παράμαλλα από 0,22mm μέχρι και  0,28 mm λόγο της μαχητικότητας και οδοντοστοιχίας των ψαριών αυτών. Για τα πολύ μεγάλα καρβούνια, κυνηγούς, παλαμίδες θα ανεβάσουμε μέχρι 0,40 για μάνα και 0,35 έως 0,40mm για το παράμαλλο.                                                                                                                                                                            

Το μήκος του παράμαλλου θα είναι γύρω στα 5-6 μέτρα και το συνδέουμε με ένα μικρό αλλά δυνατό στριφτάρι ώστε να περνά άνετα από τα δακτυλίδια και να τυλίγεται στην μπομπίνα. Όταν  το στριφτάρι περάσει στα δακτυλίδια και το ψάρι είναι λίγο μεγάλο  χαμηλώνουμε το καλάμι γιατί αν τραβήξει απότομα μπορεί να μας σπάσει ο κόμπος στο σημείο του στριφταριού .Το παράμαλλο θα είναι από fluorocarbon πολύ καλής ποιότητας. Το μεγάλο του μήκος θα μας κάνει την αρματωσιά πιο αόρατη και το τεχνητό πιο ευέλικτο. Επίσης θα μας δώσει την ευχέρεια να δοκιμάσουμε πολλά τεχνητά εφόσον κάθε φορά που τα αλλάζουμε αφαιρούμε από το μήκος του.

          

Τα τεχνητά δολώματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι πάρα πολλά. Οι εταιρίες έχουν γεμίσει την αγορά με τεχνητά ψαράκια, μαλακά σιλικονούχα, κουταλάκια και φτερά όλων των ειδών, διαστάσεων, χρωματισμών, βυθιζόμενα και μη. Θα ήταν παρακινδυνευμένο να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα μοντέλα. Η εμπειρία του καθενός , ο πειραματισμός και η επιτυχία είναι μέρος της ικανοποίησης που μας προσφέρει το ίδιο το ψάρεμα. Αρκεί να αναφερθούμε στα διάφορα χαρακτηριστικά των ειδών. Για παράδειγμα τα τεχνητά ψαράκια( minnows) τα χρησιμοποιούμε σε κάθε περίπτωση αλλά δουλεύουν καλύτερα όταν η θάλασσα είναι λίγο ταραγμένη. Μερικά από αυτά έχουν στο εσωτερικό τους μικρές μπίλιες-μαγνήτες που προκαλούν κραδασμούς και προσελκύουν τα ψάρια από απόσταση. Η ταχύτητα καθορίζεται αφενός από τα χαρακτηριστικά της κατασκευής του τεχνητού (γλώσσα, υδροδυναμική και βάρος) και αφετέρου από την ταχύτητα του ρεύματος του νερού. Αν τραβάμε κόντρα του ρεύματος, η ταχύτητα του ίδιου τεχνητού θα πρέπει να είναι πιο χαμηλή από ότι αν το τραβάμε πρίμα. Για να είμαστε πιο ακριβής, επειδή αναφερόμαστε σε τεχνητά των 5-12 εκατοστών και με βάρος 2-20 γραμμάρια, οι ταχύτητες κυμαίνονται περίπου από  3,5 έως 5,5 κόμβους. Για τα σπαστά η ταχύτητα είναι συνήθως λίγο πιο μικρή λόγο της νευρικής κίνησης που τα χαρακτηρίζει. Τα μαλακά σιλικονούχα τα χρησιμοποιούμε σε πιο ήρεμα καθαρά νερά γιατί δεν τρομάζουν τα ψάρια και μπορούν πιο εύκολα να τα ξεγελάσουν με την ευελιξία που τα χαρακτηρίζει. Σ ε αυτά τα δολώματα μπορούμε να προσθέσουμε βάρος για να παίρνουν  λίγη βύθιση εκεί που χρειάζεται. Το βάρος θα είναι ταχείας απελευθέρωσης και θα πρέπει να τοποθετείται μακριά από το τεχνητό. Τα ίδια ισχύουν και για τα φτερά μόνο που δεν χρειάζονται επιπρόσθετο βάρος. Αυτά δουλεύουν στην επιφάνεια και λίγο πιο κάτω σε ψηλές ταχύτητες. Τα κλασικά κουταλάκια έχουν το πλεονέκτημα της μεταλλικής αντανάκλασης(που όπως γνωρίζουμε δεν απορροφάται εύκολα από το νερό) και μπορεί να προσελκύσει τα αρπακτικά από μεγάλη απόσταση. Κάποια από τα δολώματα όπως τα φτερά και τα κουταλάκια δεν μας θυμίζουν καθόλου απομιμήσεις ψαριών. Αυτό όμως δεν λέει τίποτα καθ’ ότι αποδεικνύονται αποτελεσματικά.

 

Αν και τα ψάρια δεν ξεχωρίζουν χρώματα, όπως ισχυρίζονται οι επιστήμονες, αντιλαμβάνονται παρόλα αυτά τις διαφορές σε μια πιθανή απόχρωση του γκρίζου. Το χρώμα των τεχνητών  έχει άμεση σχέση με την εποχή, την ώρα που ψαρεύουμε και με το είδος του βυθού και των ψαριών-θηραμάτων  που ζουν σ’αυτό. Κατά την γνώμη μας δεν πρέπει να λείπουν από την γκάμα τα κλασικά τεχνητά απομιμήσεις των ψαριών που υπάρχουν στα νερά μας. Αυτά είναι οι  αθερίνες-κέφαλοι-λαυράκια σε μπλε και πράσινο χρώμα, σε όλα τα μεγέθη, που αποδεδειγμένα δουλεύουν. Αυτά αποτελούν την βάση. Μετά πειραματιζόμαστε με τους διάφορους  χρωματισμούς  και συνδυασμούς αυτών για να βρούμε αυτά που είναι αποτελεσματικά. Θα ήταν καλό να δοκιμάζουμε πολλά τεχνητά. Να μην επιμένουμε σε ένα-δύο ειδικά όταν δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσουμε μια κάποια εμπειρία στον λαβύρινθο που λέγεται «ψάρεμα». Κάποια ψάρια προτιμούν διαφορετικά  χρώματα από κάποια άλλα. Επίσης  κάποια ‘’εξεζητημένα ‘’ χρώματα που δεν τα συναντούμε συχνά  στο θαλάσσιο περιβάλλον, προκαλούν τσιμπήματα και κάνουν την διαφορά . Άρα τίποτα δεν είναι σταθερό και απόλυτο στο υγρό στοιχείο.

 

 

Οι καλύτερες ώρες για ψάρεμα συρτής, είναι οι πρωινές και απογευματινές για τα περισσότερα ψάρια προσθέτοντας και τις νύχτες με πανσέληνο για σφύρνες. Οταν οι ώρες αυτές συμπίπτουν με το φαινόμενο της παλίρροιας τότε οι πιθανότητες για καλή ψαριά αυξάνονται σημαντικά.

 

Όσο αφορά την ταχύτητα σας συμβουλεύουμε να ρίχνεται το τεχνητό στο πλάι’ του σκάφους –όχι στα απόνερα- και αφού βρείτε την σωστή πλεύση αφήστε το να απομακρυνθεί. Η απόσταση των τεχνητών πρέπει να κυμαίνεται  από 40 μέχρι 70 μέτρα από το τον καθρέφτη του σκάφους. Δύο καλάμια για τους λιγότερο έμπειρους είναι αρκετά. Για τους πιο έμπειρους και ένα τρίτο στην μέση ίσως  με κάποιο βαράκι θα αυξήσει τις  πιθανότητες. Βέβαια ο αριθμός καθορίζεται από το πλάτος  της πρύμνης, το μήκος των καλαμιών και τον βαθμό εμπειρίας. Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουμε, είναι  να αφήνουμε σε διαφορετικές αποστάσεις τα τεχνητά , ώστε να μην μπλέκονται όταν κάνουμε κύκλους, στην περίπτωση που εντοπίσουμε κάποιο κοπάδι.

 

Ας δούμε όμως που μπορούμε να  συναντήσουμε τα διάφορα θηράματα. Τα σημεία είναι οι κάβοι, οι βραχώδεις και αμμώδεις βυθοί, οι φυκιές, οι μπούκες των λιμανιών, οι προκυμαίες, περιμετρικά των ιχθυοτροφείων, πάνω από τις μεσοπέλαγες ξέρες και κατά μήκος των ρευμάτων. Αρχίζοντας από τα πιο απλά, στους αμμώδεις βυθούς θα συναντήσουμε τις ανεπιθύμητες για πολλούς δράκαινες. Εδώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.  Ακινητοποιούμε το επικίνδυνο ψάρι και μετά βγάζουμε το αγκίστρι από το στόμα του. Έπειτα  κόβουμε και τα επικίνδυνα αγκάθια. Στους βραχώδεις βυθούς , γύρω από τους κάβους, στις μπούκες,  στις φυκιές και στις προκυμαίες θα συναντήσουμε και τα περισσότερα είδη θηραμάτων όπως μικρά μινέρια, σφύρνες διαφόρων μεγεθών, μελάνες, βελονίδες, λίτσες, σούρους, λαβράκια και κάποτε  μικρές συναγρίδες . Περιμετρικά των ιχθυοτροφείων θα συναντήσουμε (εκτός από  μινέρια, σφύρνες, βελονίδες, μελάνες) κυνηγούς, παλαμίδες και καρβούνια όλων των μεγεθών. Παλαμίδες, καρβούνια, κολιούς, σαφρίδια και κυνηγούς θα συναντήσουμε και σε πιο βαθιά νερά, πάνω από τις μεσοπέλαγες ξέρες και κατά μήκος των ρευμάτων. Εκεί δηλαδή που τρέφονται και ταξιδεύουν. 

Η τεχνική αυτή διεξάγεται κυρίως για ψυχαγωγία και χαλάρωση. Αυτά όμως απειλούνται άμεσα από την στιγμή που στο τεχνητό μας «τσιμπήσει» ένα από τα χιλιάδες νάυλα σκουπιδιών που κάποιοι αχαρακτήριστοι  ξεφορτώθηκαν. Για το «νέο» αυτό είδος σας συμβουλεύουμε να το παίρνεται μαζί σας έστω κι αν δεν τρώγεται.