Του Βαλεντίνου Μιχαήλ


Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για ένα από το ψαρέματα που με έχουν κάνει να χάσω το μυαλό μου και αυτό είναι το ψάρεμα του βασιλιά του γλυκού νερού του ψαριού που σέβομαι όσο τίποτα άλλο, του ψαριού που σε Αμερική και Ιαπωνία οι βιομηχανίες κατασκευής θαλάσσιου εξοπλισμού παλεύουν στον χώρο των εκατομμυρίων δολαρίων για να έχουν το μαγικό «δόλωμα» για τον κάθε «επαγγελματία» ψαρά που διεκδικεί από 80.000 - 200.000 ευρώ στην αγωνιστική σεζόν ανά εβδομάδα. Ο λόγος… το μεγαλόστομο λαβράκι ή αλλιώς large mouth bass.


Η δική μου ιστορία άρχισε κάπως έτσι 

Έχοντας κάνει spinning στην θάλασσα για αρκετά χρόνια και προηγουμένως ως παιδί ψαρεύοντας με τον πάτερα μου λαβράκια στο φράγμα του χωρίου μας, κάποιοι φίλοι, μου είπαν να πάμε σε έναν αγώνα που θα γινόταν στο γλυκό νερό spinning για λαβράκι. Έτσι και αποφάσισα να λάβω μέρος στον «εύκολο για μένα αγώνα». Πήγα στο σπίτι του μέντορά μου στο γλυκό νερό, του κυρίου Ευάνθη και άρχισε να μου λέει για δολώματα που εγώ δεν είχα δει και ακούσει ποτέ στην θάλασσα, για τεχνικές που εάν τις έβλεπα από κάποιον που δεν είχα εμπιστοσύνη θα αναρωτιόμουν τι κάνει. Μετά από αρκετή μελέτη και βλέποντας κάποιους pro anglers με τα δολώματα που μελέτησα λίγο και με τις συμβουλές του μέντορα, άρχισα να μπαίνω στο νόημα αφού ο αγώνας ήταν προ των πυλών. Δίνοντάς μου ένα καλάμι και έναν μηχανισμό και αφού εφάρμοσα ένα καλάμι θαλάσσιου spinning για κάποιες τεχνικές του γλυκού νερού, η μέρα του αγώνα έφτασε.

Κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άπλα και τα παιδιά που ήταν εκεί δεν ήταν τυχαίοι στον χώρο του γλυκού νερού άλλα με το χαρτί της εμπειρίας μου στο θαλάσσιο spinning, ήμουν έτοιμος να «παλέψω» για μια καλή θέση στο τέλος της ημέρας. Έτσι άρχισα να βλέπω και να κάνω το πλάνο μου για τον αγώνα, με βάση αυτά που άκουσα και διάβασα προηγουμένως. Ετοίμασα τα καλάμια μου, την τσάντα μου και άρχισα να γνωρίζω κάποια από τα παιδιά που ήταν μέλη της οργάνωσης που έκανε τον αγώνα. Άρχισα να ρωτάω δειλά – δειλά για κάποιο μυστικό που θα μου έδινε κάτι περισσότερο την ώρα του αγώνα. Άκουσα από κάποιον ότι τα ψάρια δεν ήταν μεγάλα άλλα υπήρχαν πολλά, οριακά μετρήσιμα, που αυτό σημαίνει 30CM και πάνω. Έτσι με αυτή την πληροφορία αποφάσισα να ακολουθήσω τεχνικές για πιο μικρά ψάρια με πιο μικρά δολώματα.

Η κόρνα και το σήμα για την εκκίνηση του αγώνα δόθηκε και άρχισα να περπατώ όσο πιο γρήγορα γινόταν για να καταφέρω να πιάσω το σημείο που είχα στο μυαλό μου πριν με προλάβει κάποιος άλλος διαγωνιζόμενος. Όταν είχα φθάσει στο σημείο που ήθελα πρώτος, άρχισα να ψαρεύω και το πρώτο λαβράκι δεν άργησε να μου χτυπήσει, περνώντας 2 μετρήσιμα και 4-5 ψάρια που δεν περνούσαν το όριο. Έτσι, αποφάσισα να αλλάξω σημείο και άρχισα να περπατώ και να ψαρεύω μέχρι να πάω στο επόμενο σημείο που είχα στο μυαλό μου άλλα χωρίς καμιά τύχη. Καταφθάνοντας στο σημείο που ήθελα ήταν και κάποια άλλα παιδιά, έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω ένα άλλο σημείο πριν πάω εκεί. Ένα σημείο με ξερά δέντρα στο νερό και καλάμια στην όχθη. Έκαναν τον τέλειο συνδυασμό για το σημείο που στήνουν ενέδρες τα μεγάλα λαβράκια. Στο πρώτο cast είδα ένα ψάρι να με ακολουθεί και έτσι άλλαξα τεχνητό στο επόμενο cast. Σχεδόν αμέσως… strike και φέρνω στην όχθη ένα κάλο ψάρι γύρω στα 40cm. Αφού μέτρησα και φωτογράφησα το ψάρι συνέχισα να ψαρεύω, έτσι μετά από λίγα λεπτά strike με ακόμα ένα μετρήσιμο ψάρι στο αγκίστρι μου, κάνοντας τέσσερα τα ψάρια και έχοντας ακόμα ένα για να πιάσω το limit.

Αρκετά ψάρια μετά το 4ο μετρήσιμο ψάρι αλλά κανένα μεγαλύτερο από 28 πόντους. Αποφάσισα να μετακινηθώ και να πάω κοντά στο σημείο λήξης του αγώνα αφού πλησίαζε η ώρα για το τέλος.

Αλλάζοντας σημείο άρχισα να βλέπω ψάρια να τρώνε στην επιφάνεια του νερού κάνοντας μεγάλους παφλασμούς. Αμέσως σκέφτηκα «εδώ ήμαστε! πάμε να πιάσουμε το 5ο ψάρι!» και κάπου εδώ ήταν η αρχή του τέλους για έμενα που αγάπησα το συγκεκριμένο ψάρεμα. Ρίχνοντας σχεδόν όλη μου την τσάντα από δολώματα, δεν κατάφερα να πάρω ούτε ένα ψάρι από αυτά, καταλαβαίνοντας ότι τα ψάρια στο γλυκό νερό χρειάζονται το σωστό δόλωμα στην σωστή στιγμή άλλα και το «λάθος» δόλωμα. Τελικά τελείωσα τον αγώνα με 4 μετρήσιμα ψάρια και μια θέση στη μέση της κατάταξης άλλα οπλισμένος με πείσμα για να συνεχίσω το ταξίδι για το λαβράκι τέρας που θα μου κάνει το χατήρι να φάει το δικό μου τεχνητό αφού μετά από τον πρώτο αγώνα την επομένη βδομάδα πήγα στο ίδιο φράγμα στα ίδια σημεία με τα ίδια δολώματα και δεν πήρα ούτε 1 ψάρι ενώ με άλλα δολώματα που πίστευα πως δεν δουλεύουν έπιασα κάποια πολύ αξιόλογα ψάρια και όλα αυτά σε διάστημα 6 ημερών.

Έτσι και συνέχισα ανά τακτά διαστήματα να πηγαίνω και να ψαρεύω στο γλυκό νερό και κάθε φορά κάτι καινούριο ανακαλύπτω που με κάνει να πεισμώνω ακόμη περισσότερο αναπτύσσοντας παλιές τεχνικές και μαθαίνοντας καινούριες περνώντας πολύ ωραία ψάρια για τα κυπριακά δεδομένα άλλα και στο να ψαρεύω κάτω από την σκιά των πεύκων και στην απόλυτη ηρεμία της άγριας φύσης που δεν την έχεις στην καθημερινότητα της πόλης.

Κάποια Tips που μπορώ να δώσω για κάποιον που θέλει να αρχίσει το Spinning στο γλυκό νερό για το λαβράκι είναι να μην έχει μόνο μια τεχνική, δηλαδή να αναπτύξει την κασετίνα του με 4-5 διαφορετικά δολώματα και αυτά να αποτελούνται από σιλικονάτα τεχνητά, poppers ή walkthedog, jerkbaits, crankbaits,swimbaits,spinnerbaits. Ένα καλάμι της τάξης των 7-28γρ και ύψος μέχρι 2.40μ και μηχανισμό 2500-3000 είναι το ιδανικό κατά εμένα σύνολο να αρχίσεις το ψάρεμα στο γλυκό νερό κυνηγώντας τον βασιλιά του sport fishing, το μεγαλόστομο λαβράκι.

Catch & Releace και tight lines.