Ψάρεμα Βελονίδας
Από τον Κώστα Σκεμπετζή
Οι βελονίδες, ή ζαργάνες, καταφθάνουν στο νησί μας αρχές Σεπτεμβρίου, αποτελώντας εξαιρετικό δόλωμα για μεγαλύτερους τύπους ψαριών όπως λαβράκια, σφύρνες και μαγιάτικα, ενώ είναι και εκλεκτός μεζές για πολλούς αγαπητούς φίλους ψαράδες.
Συναντάμε τις βελονίδες κυρίως έξω από λιμάνια ή σε περιοχές με υποβρύχιους βραχότοπους και φυκιάδες, αλλά και σε μέρη που υπάρχουν μικρόψαρα, όπως οι αθερίνες. Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον για το ψάρεμα βελονίδας έχει αυξηθεί σημαντικά και ιδίως γι’ αυτόν τον λόγο, εμείς θα προσπαθήσουμε να μοιραστούμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες φίλων ψαράδων που ασχολούνται με το ψάρεμα βελονίδας, είτε χρησιμοποιούνται αυτές ως δόλωμα είτε για φαγητό. Υπάρχουν 2-3 διαφορετικές παραλλαγές της τεχνικής ψαρέματος βελονίδας, τις οποίες θα εξετάσουμε παρακάτω.
Το επιστημονικό όνομα της βελονίδας είναι Belone belone, με συνηθισμένο μέγεθος που κυμαίνεται από 20 έως 100 εκατοστά και βάρος που μπορεί να φτάσει το 1 κιλό. Στον ελληνικό χώρο είναι γνωστή ως ζαργάνα. Όπως προαναφέραμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα δολώματα για ψάρεμα βελονίδας, όπως γαρίδα, αθερίνα, κοτόπουλο, καλαμάρι, ή ακόμα και κομματάκι από την ίδια τη βελονίδα.
Ψάρεμα Βελονίδας με Ζωντανή Αθερίνα
Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να ψαρέψουμε βελονίδα είναι χρησιμοποιώντας ζωντανή αθερίνα. Ξεκινάμε νωρίς το πρωί, πηγαίνοντας με φρέσκες φραντζόλες σε κάποιο λιμάνι ή κοντά σε βράχους, και κάνουμε μαλάγρωμα. Οι αθερίνες θα συγκεντρωθούν γύρω από το ψωμί. Με μια καλή μεγάλη απόχη μπορεί να είναι εύκολο να συλλέξουμε μερικές. Διατηρούμε τις αθερίνες ζωντανές σε ένα δοχείο με θαλασσινό νερό και οξυγόνωση. Η απόχη πρέπει να έχει κλειστό μάτι, ώστε να μην διαφεύγουν οι αθερίνες.
Υπάρχουν επίσης διάφορες παγίδες για αθερίνες που ήταν αρκετά γνωστές, κυρίως στην Αμμόχωστο. Όταν η αθερίνα ήταν σε αφθονία, ψαράδες και απλοί πολίτες απολάμβαναν να ασχολούνται με αυτό το είδος ψαρέματος, καθώς η τηγανητή αθερίνα είναι ένα από τα πιο εκλεκτά εδέσματα για πολλούς. Ένας άλλος τρόπος, αν και όχι και τόσο ορθόδοξος, είναι η μέθοδος της μεγάλης πραγκαρόλας με λίγο δόλωμα και καρφώματα.
Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για το ψάρεμα βελονίδας είναι ελαφρύς, εφόσον μιλάμε για μικρό ψάρι. Ένα καλάμι spinning με μέγεθος 15-30 gr και ύψος 2,70-3,10 μέτρα είναι ιδανικό για το ψάρεμά μας. Φυσικά, μπορούμε να προσαρμόσουμε τον εξοπλισμό ανάλογα με την περιοχή. Αν, για παράδειγμα, τα ψάρια είναι κοντά και δεν απαιτούνται μακρινές βολές, ακόμα και ένα κοντό καλάμι μπορεί να κάνει τη δουλειά. Σε παραλίες όπου τα ψάρια είναι πιο βαθιά και χρειάζεται μακρινή βολή, ένα μακρύ καλάμι θα είναι πιο χρήσιμο.
Ο μηχανισμός που χρησιμοποιούμε δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα απαιτητικός. Ένας οποιοσδήποτε μηχανισμός που μπορεί να υποστηρίξει 100-150 μέτρα μισίνα από 0,18-0,25 θα μας εξυπηρετήσει επαρκώς. Ιδανικά, ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι σχετικά γρήγορος, ώστε να μπορούμε να απελευθερώνουμε και να μαζεύουμε τη μισίνα εύκολα. Χρησιμοποιούμε έναν φελλό, διότι το ψάρεμα βελονίδας γίνεται κυρίως στον αφρό. Ο φελλός που προτιμούμε είναι διάφανος, έτσι ώστε να μπορεί να παρέχει την κατάλληλη ανύψωση για να πετάξουμε το δόλωμά μας μακριά.
Τα παράμαλλά μας έχουν μήκος περίπου ενός μέτρου και χρησιμοποιούμε μισίνα νούμερο 14-16, ώστε να μην είναι εύκολα ορατή από τις καχύποπτες βελονίδες. Τα αγκίστρια μας είναι μικρά, τους αριθμού 14, για να ταιριάζουν στο μικρό στόμα των βελονίδων. Δολώνουμε την αθερίνα περνώντας το αγκίστρι από την ουρά της, ώστε να παραμείνει ζωντανή όσο το δυνατόν περισσότερο.
Κάνουμε βολές προς την περιοχή όπου εντοπίσαμε τις βελονίδες και μαζεύουμε σιγά-σιγά τη μισίνα. Αυτή η κίνηση προσελκύει τις βελονίδες και τις φέρνει πιο κοντά. Το πρώτο τσίμπημα δεν θα αργήσει να έρθει, και θα παρατηρήσουμε έναν μικρό κύκλο σε απόσταση περίπου ενός μέτρου πίσω από τον φελλό μας. Δεν πρέπει να βιαστούμε, αλλά να περιμένουμε να αρπάξει πλήρως την αθερίνα η βελονίδα μαζί με το αγκίστρι. Συγκεντρωνόμαστε προσεκτικά, ώστε να μην μας απαγκιστρωθεί ή να τραυματισθεί η βελονίδα, καθώς ίσως θελήσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα στην επόμενη ρίψη.
Εάν δεν έχουμε πολλές αθερίνες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κομμάτια από τη βελονίδα για τις ρίψεις μας, και να τραβήξουμε με τον ίδιο τρόπο. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν χρειάζεται να τραβάμε το δόλωμα προς εμάς μπορούμε να το αφήσουμε στατικά και οι βελονίδες θα το εντοπίσουν και θα επιτεθούν.
Αφού πιαστούν οι βελονίδες, τοποθετούνται σε κουβά με θαλασσινό νερό και οξυγόνο, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, για να παραμείνουν ζωντανές. Εάν θελήσετε να τις διατηρήσετε σε καλή κατάσταση, μην τις αφήσετε να στεγνώσουν, διότι μπορεί να καταστραφούν εύκολα.
Εάν τώρα δεν έχουμε αθερίνες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κομματάκια από γαρίδα, ψωμί ή ακόμη και μικρά σκουλήκια. Είναι σημαντικό η μισίνα του παράμαλλου να είναι επιπλέουσα (floating) και αόρατη.
Ψάρεμα Βελονίδας με LRF
Για όσους επιθυμούν την πρόκληση του ψαρέματος σε πιο «light» καταστάσεις, υπάρχει και η τεχνική του LRF. Με το LRF και μικρές αθερίνες ή μικρές σιλικόνες, μπορούμε να ψαρέψουμε τις βελονίδες με πιο ελαφρύ εξοπλισμό. Η χρήση φελλού σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απαραίτητη, αφού τα δολώματα είναι πολύ ελαφριά και παραμένουν κοντά στην επιφάνεια κατά την ανάκτηση.
Έτσι λοιπόν, είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον, μπορούμε να απολαύσουμε το ψάρεμα βελονίδων από 100 γραμμάρια έως ένα κιλό.
Αυτή η εποχή προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για εύκολο και απολαυστικό ψάρεμα βελονίδας.