Το ψάρεμα με τεχνητά δολώματα χαρακτηρίζεται από πολλές διαφορετικές εκδοχές, μια εξ αυτών και ίσως η πιο απαιτητική είναι η βαριά εκδοχή της τεχνικής, το βαρύ spinning.

Για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μιλώντας για βαρύ spinning εννοώ ένα καλάμι το οποίο να έχει άνω όριο casting weight τα 70 - 80 γραμμάρια, έναν μηχανισμό 4000 - 5000 ο οποίος θα είναι γεμάτος με νήμα διατομής P.E 2 - 2.5 στο οποίο θα συνδέσουμε ένα παράμαλλο με διατομή που θα κυμαίνεται από τα 0.40 έως τα 0.50 mm ανάλογα με τη περίσταση.

Φυσικά υπάρχουν πολλοί ψαράδες οι οποίοι διαθέτουν ήδη εξοπλισμό και θέλουν να τον προσαρμόσουν στις ανάγκες της τεχνικής αλλά και τα θέλω τους. Πιο συγκεκριμένα, εννοώ τους ψαράδες που διαθέτουν ένα σύνολο που τουλάχιστον απαρτίζεται από ένα καλάμι το οποίο να έχει άνω όριο casting weight στα 45 - 60 γραμμάρια, ένα μηχανισμό μεγέθους 3000 - 4000 ο οποίος θα είναι γεμάτος με νήμα διατομής P.E 1.2 ή 1.5. Όπου και θα συνδέσουμε ένα παράμαλλο με διατομή που θα κυμαίνεται από τα 0.33 έως τα 0.45 mm ανάλογα με τη περίσταση όπως ανέφερα παραπάνω.

Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, θα ήθελα να τονίσω ότι και τα δυο σύνολα έχουν τα θετικά αλλά και τα αρνητικά τους. Λόγω αυτού, κάποιος που ταξιδεύει και ψαρεύει σε πολλά και διαφορετικά μέρη αξίζει να διαθέτει και τα δύο σύνολα καθώς άλλη ελευθερία κινήσεων θα σου δώσει το μικρό σετ σε μια παραλία που θα βρέχεις κυρίως minnows και top waters και άλλη ελευθερία θα σου δώσει το μεγάλο σετ σε ένα ακρωτήρι με κρεμαστά νερά όπου θα χρειαστεί να βρέξεις κυρίως πλάνους, κουτάλια και βυθιζόμενα pencil.

Με βάση αυτά που είπα παραπάνω, οι περισσότεροι θα μου πείτε ότι δε μιλάω για spinning αλλά για shore jigging. Η άποψη μου είναι ότι πέρα από τεχνικές ορολογίες η ουσία του ψαρέματος με τεχνητά δολώματα είναι ότι υπάρχουν τεχνητά και εξοπλισμός που διαχειριζόμαστε αυτά τα τεχνητά. Εφόσον λοιπόν ο πλάνος είναι και αυτός ένα ακόμα τεχνητό τότε δε πρέπει να κολλάμε σε τέτοια πράγματα αλλά να εστιάζουμε στην ουσία του ψαρέματος.

Η ανάγκη του να αναπτύξω έναν εξοπλισμό με αυτά τα χαρακτηριστικά προέκυψε μέσα στα χρόνια, καθώς και στους μήνες από Οκτώβρη έως και Φεβρουάριο, όπου τα μεγάλα πελαγίσια κατακλύζουν τη πλειοψηφία των τόπων που ψαρεύω. Με τον όρο πελαγίσια εννοώ τα κλασσικά ψάρια που λίγο πολύ όλοι συναντάμε. Δηλαδή παλαμίδες, ντάσκες, καραγκίδες και μανάλια, το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος τους αλλά τα μέρη που τα βρίσκουμε. Μιλάμε για κατσάβραχα στα οποία τα ψάρια έχουν σαφώς το πάνω χέρι οπότε με πιο δυνατά εργαλεία επιτυγχάνουμε σε πρώτη φάση να ελέγξουμε καλύτερα αλλά και να πάρουμε το ψάρι και σε δεύτερη φάση να προλάβουμε να τσιμπήσουμε κι άλλο ψάρι, σε περίπτωση που το κοπάδι είναι ακόμα κοντά μας.

Αυτά που θα πρέπει να προσέξετε στη περίπτωση που θέλετε να επιλέξετε «χοντρό» καλάμι είναι να διέπεται από μεσαία - γρήγορη δράση ώστε να έχει την απαραίτητη ευαισθησία για να διαχειριστεί αξιοπρεπώς τα σκληρά τεχνητά μας αλλά και την απαραίτητη δύναμη, έτσι ώστε να δουλέψει όπως πρέπει κάτω από την πίεση ενός μεγάλου ψαριού. Ένα νήμα P.E 2 θα συνεργαστεί άψογα με ένα τέτοιο καλάμι καθώς θα ξετυλίγεται κατά τη βολή και δε θα «φρενάρει» σε τόσο μεγάλο βαθμό τα πιο ελαφριά τεχνητά κατά τη πλεύση τους ενώ κατά τη μάχη δε θα φτάσει ποτέ στα όρια θραύσης του. Στο τι τεχνητά ταιριάζουν σε ένα τέτοιο καλάμι η απάντηση είναι τα μεγάλα minnow, τα sinking pencil και τα vibration από 25 γραμμάρια και πάνω και φυσικά τα πλανάκια και κουτάλια από 40 έως 60 γραμμάρια. Ειδικά τις μέρες που τα ψάρια είναι μακριά μας ένα τέτοιο σύνολο θα σταθεί άξιος σύντροφος στο πλευρό μας. Το παράμαλλο καλό είναι να είναι κατασκευασμένο από fluorocarbon ενώ από άποψη διατομής να γυροφέρνει το 0.45 mm ώστε να δένει τέλεια με το νήμα και το καλάμι προσφέροντας μας δύναμη.

Στην περίπτωση που θέλετε να δουλέψετε το πιο ελαφρύ σύνολο να ξέρετε ότι σίγουρα υστερείτε αρκετά σε δύναμη άρα και στη πίεση που θα ασκήσετε σε ένα ψάρι, ενώ είναι αυτονόητο ότι πρέπει να έχετε κάποια εμπειρία για να ελέγξετε όπως πρέπει το ψάρι. Η γρήγορη δράση στο καλάμι είναι απαραίτητη, το νήμα καλό θα είναι να γυροφέρνει το PΕ 1.5 ώστε να επιτυγχάνουμε καλές αποστάσεις βολής. Ενώ τα τεχνητά μας θα πρέπει να είναι ελεύθερα κατά τη πλεύση τους. Με τη διατομή αυτή σε συνδυασμό με ένα τέτοιο καλάμι δε θα φτάνει ποτέ στα όρια της θραύσης του. Όπως καταλαβαίνετε τα σκληρά τεχνητά θα τα δουλεύει τέλεια αλλά να έχετε στο νου σας ότι αν θέλετε να βάλετε τα πλανάκια και τα sinking pencil στη ζωή σας τότε θα ανεβείτε ως τα 15 γραμμάρια κάτω από το άνω όριο του casting weight του καλαμιού σας. Αλλιώς, αυτό θα ξελιγώνεται στη χρήση τους με αποτέλεσμα να σας βρίσκουνε τα ψάρια αλλά να μη καταφέρνετε να τα καρφώσετε ή να τα ακουμπήσετε στο τσιμέντο. Όσον αφορά το παράμαλλο, ισχύει ότι και πιο πάνω και ίσως το 0.35 mm να είναι η καλύτερη επιλογή αν η μορφολογία του τόπου το επιτρέπει.

Κάτι που πρέπει να έχετε κατά νου ως προς το παράμαλλο, είναι ότι η επιλογή της διατομής του εξαρτάται από το τόπο. Αν δηλαδή κρίνεται απαραίτητο να αυξήσετε τη διατομή για να αποφύγετε κοψίματα εννοείται το κάνετε. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να συνδέετε τα «σχοινιά» σας με κόμπους όπως ο FG, ο Tony Pena ή ο PR οι οποίοι μας δίνουν ένα μεγάλο ποσοστό της τελικής δύναμης του κόμπου μας σε σύγκριση με άλλους. Το μήκος αυτού εξαρτάται από εσάς. Εγώ συνήθως αφήνω παράμαλλο ίσο με το μήκος του άνω στελέχους του καλαμιού μου μείον δέκα πόντους ώστε να έχω το ιδανικό drop κατά τη βολή μου αλλά και σωστή κάλυψη του τεχνητού μου.

Η παραμάνα, τύπου συνδετήρα, είναι καλό να χρησιμοποιείται καθώς οι κλασσικές παραμάνες αντέχουν στις μεγάλες πιέσεις. Σε περίπτωση που χρησιμοποιούμε τεχνητά όπως οι πλάνοι ή τα βυθιζόμενα pencil, μπορεί απλά να ανοίξει κατά τη διάρκεια της πλεύσης τους και είναι αμαρτία να χάνουμε τεχνητά από τέτοιες λεπτομέρειες. Φυσικά ο συνδυασμός solid με split ring είναι η πιο βέβαιη και ασφαλής λύση. Η χρήση τους όμως απαιτεί το ειδικό πενσάκι για να κάνουμε τη δουλεία μας. Ένας κόμπος AG «αλυσίδα» είναι ο πλέον κατάλληλος ανεξαρτήτως διατομής και ποιότητας παράμαλλου.

Το θέμα όμως δε σταματάει εδώ. Αυτήν την εποχή όλα είναι πιθανά. Ψάρια όπως οι λίτσες, οι μεγάλοι λούτσοι και οι καραγκίδες είναι υποψήφιοι "φαγάνες" άρα τα τεχνητά επιφανείας είναι must have. Από εκεί και πέρα η χρήση σιλικονών τύπου shad κοντά στον πάτο θα ξεκλειδώσει το σαγόνι τω πατόψαρων όπως τα μαύρα ή οι συναγρίδες.

Η ουσία της χρήσης ενός τέτοιου εξοπλισμού εν ολίγοις, δεν είναι για να πιάσουμε το πολύ μεγάλο ψάρι που δε καταφέραμε να βγάλουμε με το τυπικό εξοπλισμό μας στο παρελθόν, αλλά να ψαρέψουμε πιο αποτελεσματικά και να καταφέρουμε να σταθούμε με το κεφάλι ψηλά σε δύσκολα σημεία.