Αυτό το άρθρο γράφτηκε το 2009 πριν από 11 χρόνια από τον καλό φίλο και ψαροντουφεκά Γιώργο Ιωάννου. Προφητικά τα λόγια του, προειδοποιητικά; Απλά καλό είναι να τα διαβάζουν οι νέοι για να αντιληφθούν ότι μόνο εάν αλλάξουμε νοοτροπία θα δούμε άσπρη μέρα.


Καλός Ψαροντουφεκάς

Του Γιώργου Ιωάννου   



Απαγορεύεται. Μα…Ρε παιδάκι μου ακούς τι σου λέω; Απαγορεύεται. Μα κύριε λοχαγέ…Απαγορεύεται. Πενθήμερος κράτηση.

Αυτά τα λόγια φίλοι μου, μου έρχονται στον νου ακούγοντας την κάθε λογής δικαιολογία για την κάθε λογής παρανομία που διαπράττει ο κάθε ένας μας ενάντια στην θάλασσα και το φυσικό περιβάλλον. Με αυτά τα λόγια φίλοι μου, ήθελα να ξεκινήσω για να δείξω ότι δεν υπάρχει ανοχή για κανένα. Οι παράνομοι πρέπει να τιμωρούνται, οι παράνομοι πρέπει να απομονώνονται και να δακτυλοδείχνονται. Τα περιθώρια έχουν στενέψει τόσο που μπορώ να πω ότι σε λίγο θα δούμε πάτο. Στον πάτο δεν έχει φτάσει μόνο ο φυσικός πλούτος αλλά στον πάτο έφτασε και η ανθρώπινη υπόσταση.

Αλήθεια, πόσοι από εμάς δεν έχουμε ξεφτιλίσει και διασύρει αυτό το φανταστικό άθλημα που λέγεται ψαροντούφεκο; Πόσοι από εμάς για λίγα ευρώ κάναμε σουβλάκι το μικρό ροφάκι που καθότανε ανυποψίαστο και μας παρατηρούσε σαν γύπες να κατευθυνόμαστε πάνω του; Πόσοι από εμάς για λίγα ευρώ κάναμε σφαγή στα μικρά σαργουδάκια, στα σκαράκια και στις μισόκιλες πίγκες αποκαλώντας τις κιλίσιμες;

Δεν χωράει δικαιολογία για κανένα. Δεν χωράει δικαιολογία ούτε για αυτόν που σούβλισε το μικρό ροφάκι μέσα στην τρύπα επειδή δήθεν ήταν σκοτεινά και δεν το έβλεπε. Αλλά δεν χωράει δικαιολογία ούτε για αυτόν που το σούβλισε για να ταΐσει την γυναίκα του «επειδή είναι γκαστρωμένη». Πόσοι από εμάς δεν τρέχαμε νυχτιάτικα μετά από το ψάρεμα βρώμικοι και τσικνωμένοι να πάρουμε το ψάρι στον ταβερνιάρη, στον γείτονα ή στον οποιονδήποτε πελάτη για λίγα ευρώ, με την φτηνή δικαιολογία «να βγουν τα έξοδα».

Αυτά θυμάμαι και ντρέπομαι. Ντρέπομαι γιατί μετέτρεψα την συναγρίδα σε σουβλάκια, τον ροφό σε μπύρες και τις πίγκες σε πίτσες. Τα ψάρια φίλοι μου δεν μας τα έστειλε ο Θεός για να τα πουλάμε και να τα μετατρέπουμε σε κάτι άλλο. Τα ψάρια μας τα έστειλε για να τρώμε. Καλά θα μου πει κάποιος, πόσα ψάρια να φάω εγώ αφού παίρνω πολλά ψάρια; Απάντηση: να μην παίρνεις πολλά ψάρια. Να παίρνεις όσα χρειάζεσαι. Να γίνεις πιο επιλεκτικός, να γίνεις πιο ποιοτικός. Ή νομίζεις πως όσα πιο πολλά ψάρια παίρνεις, τόσο πιο πολλά μπράβο θα σου πουν; Μπράβο ο κόσμος λέει στους ποιοτικούς και ευσυνείδητους ψαροντουφεκάδες και όχι στους παράνομους και αχόρταγους.

Και εγώ που δεν τα τρώω; Να μην πηγαίνω ψάρεμα; Απάντηση: κακώς δεν τα τρως! Να τα φας με το ζόρι, αλλά τέλος πάντων να μην φανώ τόσο σκληρός, χάρισε τα. Δώσε τα σε κάποιον άλλο που δεν έχει την τύχη να ζει αυτή την θαυμάσια εμπειρία. Δώσε το μοναδικό ψάρι που σου έδωσε η θάλασσα στο ζευγάρι σου που δεν φάνηκε τόσο τυχερό όσο εσύ.

Δώσε τα ψάρια στον βαρκάρη σου που σαν πιστός φύλακας με αστείρευτη υπομονή σας ακολουθεί ενώ ψαρεύετε και ταυτόχρονα σας προστατεύει από τα διερχόμενα σκάφη. Δώσε τα ψάρια στους δυο νεαρούληδες ψαροντουφεκάδες που τέλειωσαν το κολυμπητό τους ψάρεμα «παπαγάλοι» και έτρεξαν κοντά σου ενώ εσύ έβγαζες το σκάφος έξω από το νερό. Δώσε μια αρχοντιά στο άθλημα σου. Μην γίνεις ζητιάνος του κάθε καλοφαγά που με τα λίγα ευρώ του σε χρησιμοποιεί σας κυνηγόσκυλο και τρέχεις να ικανοποιήσεις τις ορέξεις του.

Τελειώνοντας φίλοι μου, θα ήθελα να πω ότι καλός ψαροντουφεκάς δεν είναι αυτός που «πιάσει ψάρι, πουλήσει ψάρι». Καλός ψαροντουφεκάς δεν είναι μόνο αυτός που κατεβάζει τα μέτρα, αλλά και αυτός που ανεβάζει τα μέτρα της ποιότητας, της ευσυνειδησίας και προσφέρει στο άθλημα μέσα και έξω από το νερό.