Τα συν και τα πλην τον δύο τεχνικών

Όλοι όσοι ασχολήθηκαν ή σκέφτονται να ασχοληθούν με αυτή την τεχνική έχουν παιδέψει αρκετά το μυαλό τους με την σύγκριση των δύο αυτών τεχνικών ψαρέματος.

Φυσικά το μέγα λάθος που κάνουν οι περισσότεροι δεν είναι η αναζήτηση του ποια τεχνική τους αρμόζει ή τους ταιριάζει καλύτερα αλλά το πια τεχνική πιάνει τα περισσότερα ψάρια. Κάπου εκεί οι περισσότεροι προχωράνε στην υιοθέτηση μιας εκ των δύο τεχνικών για το ψάρεμα τους. Φυσικά όταν κάποιος επιμένει και δοκιμάζει είτε την μία είτε την άλλη τεχνική είναι φυσικό να πιάσει ψάρια. Αλλά η επιτυχία δεν οφείλεται τόσο στην τεχνική παρά και στην επιμονή του ψαρά. Έτσι εμείς σήμερα θα αναλύσουμε τα συν και τα πλην των δύο τεχνικών και θα δούμε που υπερτερεί και που υστερεί η κάθε μία.

Αρχίζοντας από το downrigger πρέπει να σημειώσουμε ότι σε αντίθεση με την τεχνική με μολύβι φύλακα είναι μια πιο δαπανηρή μέθοδος ψαρέματος αφού πρέπει να αγοράσεις και το μηχάνημα που βυθίζει και ανελκύει το βάρος. Τα μηχανήματα downrigger  εισάγονται  Κύπρο από διάφορες χώρες. Τα τελευταία χρόνια η πιο φθηνή έκδοση ηλεκτρονικού downrigger έρχεται από Έλληνες κατασκευαστές αν και  οι πρώτοι που σκέφτηκαν και κατασκεύασαν αυτές τις μηχανές ήσαν οι Αμερικάνοι.  Στην αγορά υπάρχουν και μοντέλα χειροκίνητων   downrigger τα οποία δουλεύουν με την βοήθεια ενός κοχλία . (Δεν είναι και ότι ποιο εύκολο ιδιαίτερα σε βάθη άνω των 30 μέτρων)

Τώρα τα downrigger από μόνα τους χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες (αφήνουμε έκτος τα χειροκίνητα) . Τα μηχανήματα που με την χρήση ενός ματιού αυξομειώνουν το βάθος από μόνα τους και τα μηχανήματα που αυξομειώνεται το βάθος από τον χειριστή.  

Ο τρόπος λειτουργία παίζει μεγάλη σημασία στο πόσα άτομα χρειάζονται για να ψαρεύουν με την χρήση του downrigger.  Σε περίπτωση που το μηχάνημα  ρυθμίζει το βάθος  ο χειριστής , πρέπει να υπάρχουν δύο αρκετά έμπειρα άτομα ο ένας στο τιμόνι και με τα μάτια στο βυθόμετρο και ο άλλος δίπλα από το μηχάνημα.   Είναι σημαντικό το μηχάνημα να βρίσκεται στο σωστό βάθος και το δόλωμα να περνάει από το σωστό τόπο. Έτσι ο οδηγός του σκάφους πρέπει να περνάει από το σωστό σημείο (όχι το σκάφος –το δόλωμα) και ο χειριστής του downrigger  πρέπει να  συντονίζει το μηχάνημα και το καλάμι σύμφωνα με τις ισοβαθίες που του δίνει ο χειριστής του σκάφους.

Σε περίπτωση που το μηχάνημα είναι ηλεκτρονικό και το μάτι διαβάζει το βάθος και προσαρμόζει ανάλογα το βάρος, τα πράγματα είναι πιο εύκολα.

Με την χρήση του downrigger ένα από τα πλεονεκτήματα που έχουμε είναι το ότι το σκάφος είναι σε μια συνεχή κίνηση με ταχύτητα 1,5-2,2 κόμβους.  Αυτό μας βοηθάει να αποφεύγουμε μπλεξίματα με τον βυθό και δεν καταστρέφεται το δόλωμα μας από μικρά ψάρια τόσο εύκολα ή ακόμη από κουνελόψαρα. Σε αντίθετη περίπτωση με την χρήση του φύλακα πολλές φορές το βάρος μας ακουμπάει στον βυθό και αυτό εγκυμονεί κινδύνους για απώλειες ή ακόμη το δόλωμα μπορεί να είναι στατικό και να δίνουμε την ευκαιρία σε κουνελόψαρα ή άλλα μικρά ψάρια να μας το καταστρέφουν.

Όταν κάποιος ψαρεύει με downrigger  και δεχθεί τσίμπημα ο τρόπος λειτουργίας της τεχνικής μας αφήνει το ψάρι στην πετονιά και εκεί μπορούμε να χαρούμε την μάχη με το ψάρι.  Με την τεχνική του φύλακα όταν δεχθούμε το τσίμπημα εκτός από μάχη με το ψάρι έχουμε επιπρόσθετα το βάρος του φύλακα να μας δυσκολεύει.

Μια μπίλια για downrigger  έχει ένα μέσο βάρος κοντά στα 3-5 κιλά. Αυτό σημαίνει ότι σίγουρα δεν δέχεται τόση μεγάλη επίδραση από τα θαλάσσια ρεύματα σε αντίθεση με το φύλακα όπου το βάρος του τις περισσότερες φορές δεν ξεπερνάει το ένα κιλό.

Τώρα με την τεχνική του φύλακα πέραν του ότι κοστίζει πολύ πιο λίγα σε περίπτωση που έχουμε απώλειες δεν χάνουμε τόσο μεγάλης αξίας πράγματα όπως με την μέθοδο του downrigger  ή ακόμη δεν χαλάμε το ψάρεμα μας. Εάν για παράδειγμα χάσουμε τον φύλακα απλά θα βάλουμε ένα άλλο με το βάρος του downrigger   τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Πέραν του ότι η διαδικασία αλλαγής βάρους είναι πιο χρονοβόρα και δύσκολη δεν μπορούμε να κουβαλάμε μαζί μας 3-4 βάρη κάθε φορά ενώ φύλακες μπορούμε. Επίσης ένα συχνό πρόβλημα με το downrigger  είναι η φθορά του συρματόσχοινου . Σε περίπτωση που έχουμε απώλεια στο συρματόσχοινο το πιο πιθανό είναι ότι κάπου εκεί τελείωσε η ψαρευτική μας εξόρμηση.

Με την τεχνική του φύλακα ο ψαράς μπορεί εάν θέλει να χρησιμοποιήσει πολύ πιο ευαίσθητα και λεπτά υλικά κρατώντας το καλάμι στο χέρι του. Με αυτό τον τρόπο έχει άμεση επαφή με τον βυθό και νιώθει αμέσως το τσίμπημα του ψαριού. Με την μέθοδο του downrigger   πολλές φορές ενώ υπάρχει τσίμπημα τα σκληρά υλικά δεν το δείχνουν.

Και οι δύο τεχνικές εφαρμόζονται με μεγάλη επιτυχία όταν το δόλωμα μας είναι ζωντανό. Ένα ζωντανό καλαμάρι, σουπιά ή σφύρνα θεωρούνται ως τα ιδανικά δολώματα. Μπορούμε να πούμε ότι με το μολύβι φύλακα το ζωντανό δόλωμα είναι πιο ελκυστικό και πιο εύκολη λεία για ένα κυνηγό λόγω του ότι η ταχύτητα του σκάφους είναι πιο χαμηλή πολλές φορές στατική και το ζωντανό δόλωμα κάνει όλη την δουλειά. Με το downrigger  νωπά και τεχνητά ακόμη δολώματα δείχνουν να δουλεύουν καλύτερα.

Όποια τεχνική και εάν ακολουθάμε εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να επιμένουμε σε αυτή  και να την εφαρμόζουμε σωστά και με λεπτομέρεια.  Έχουν αποδείξει και οι δύο τεχνικές ότι έχουν μεγάλη επιτυχία όταν εφαρμοστούν σωστά, άρα εμείς μπορούμε να δοκιμάσουμε και να δούμε ποια μας ταιριάζει καλύτερα.